Witte Donderdag

Laat ik voorop stellen dat dit blog tot stand komt door mijn Katholieke jeugd.
Ieder jaar rond Pasen overdenk ik dezelfde zaken. 

Zoals sommigen dit met kerst of oudjaar doen.
Voor mij is Pasen bijzonder.
Waarom?
Dat probeer ik nu uit te leggen.

Witte Donderdag:
Het laatste avondmaal.

Bron

Hij sprak over liefde en vrijheid.
Deelde zijn maaltijd en zijn wijn.
Hij leerde mensen sterk te zijn, samen te leven.
Liet de mens zichzelf zien, zichzelf aanvaarden.
En hij vroeg geen geld voor zijn les.

Bij hem leerde je delen, opdat iedereen gelijk was.

Zijn boodschap was geliefd in de tijd waar slavernij en hogere machten zijn wereld in armoede lieten leven. Veel mensen, zoals jij en ik, wilden geloven in zijn gedachten. Omdat zijn hele bestaan bestond uit vertrouwen en liefde. Hem deerde het niet wanneer je geen schoenen aanhad of dat je gouden sieraden droeg. Iedereen was gelijk.
Door zijn liefde verzamelde hij een groep om zich heen.
Werd overal als een koning onthaald.
Mensen hadden hem lief, omdat hij mensen liefhad.

Tot hij aankwam in de grote stad en één van zijn volgelingen hem uitleverde aan de hogere macht.

Wat zijn vriend deed staat uitgebreid beschreven.
Iedereen kent zijn naam en sommigen zullen hem beschuldigen van verraad. Ik kijk daar anders tegenaan. Want had hij zijn ‘leider’ niet aangewezen, dan had de hogere macht hem alsnog gegrepen. Meer onschuldigen zouden sterven, omdat hij een bedreiging vormde.

Er is niets zo machtig als een volk dat hoop kent.
Ik denk dat met zijn kus, zijn volk gered werd.
Ook dat is liefde.

Er staat geschreven dat hij deze avond zijn laatste maaltijd deelde met zijn leerlingen.
Dat hij binnen 24 uur aan het kruis genageld werd, omdat hij geloofde.
Alsof hij niet bang is voor het einde.

Het is de reden dat hij zonder gevecht stierf.
Hij geloofde in de mensheid.

Diezelfde mensheid keerde hem de rug toe, nog voor hij stierf.
Uit angst dat ook zij zouden sterven, wanneer zij hun liefde uitten.
De angst was sterker dan hun liefde. 
Dat is in mijn ogen pas verraad.

Wat een wanhoop moet deze man gevoelt hebben.
Hoeveel angst heeft hij moeten verslaan om liefde te laten winnen?
Ik werkelijk geen idee, maar muziek verteld soms een hoop.

Het verhaal van Witte Donderdag laat mij nadenken over de kracht van angst en liefde.

Zou jouw liefde winnen, wanneer het offer zo onmenselijk groot is? 

Wat Goede Vrijdag voor mij betekend, lezen jullie morgen.

Witte Donderdag

Laat ik voorop stellen dat dit blog tot stand komt door mijn Katholieke jeugd.
Ieder jaar rond Pasen overdenk ik dezelfde zaken. 

Zoals sommigen dit met kerst of oudjaar doen.
Voor mij is Pasen bijzonder.
Waarom?
Dat probeer ik nu uit te leggen.

Witte Donderdag:
Het laatste avondmaal.

Bron

Hij sprak over liefde en vrijheid.
Deelde zijn maaltijd en zijn wijn.
Hij leerde mensen sterk te zijn, samen te leven.
Liet de mens zichzelf zien, zichzelf aanvaarden.
En hij vroeg geen geld voor zijn les.

Bij hem leerde je delen, opdat iedereen gelijk was.

Zijn boodschap was geliefd in de tijd waar slavernij en hogere machten zijn wereld in armoede lieten leven. Veel mensen, zoals jij en ik, wilden geloven in zijn gedachten. Omdat zijn hele bestaan bestond uit vertrouwen en liefde. Hem deerde het niet wanneer je geen schoenen aanhad of dat je gouden sieraden droeg. Iedereen was gelijk.
Door zijn liefde verzamelde hij een groep om zich heen.
Werd overal als een koning onthaald.
Mensen hadden hem lief, omdat hij mensen liefhad.

Tot hij aankwam in de grote stad en één van zijn volgelingen hem uitleverde aan de hogere macht.

Wat zijn vriend deed staat uitgebreid beschreven.
Iedereen kent zijn naam en sommigen zullen hem beschuldigen van verraad. Ik kijk daar anders tegenaan. Want had hij zijn ‘leider’ niet aangewezen, dan had de hogere macht hem alsnog gegrepen. Meer onschuldigen zouden sterven, omdat hij een bedreiging vormde.

Er is niets zo machtig als een volk dat hoop kent.
Ik denk dat met zijn kus, zijn volk gered werd.
Ook dat is liefde.

Er staat geschreven dat hij deze avond zijn laatste maaltijd deelde met zijn leerlingen.
Dat hij binnen 24 uur aan het kruis genageld werd, omdat hij geloofde.
Alsof hij niet bang is voor het einde.

Het is de reden dat hij zonder gevecht stierf.
Hij geloofde in de mensheid.

Diezelfde mensheid keerde hem de rug toe, nog voor hij stierf.
Uit angst dat ook zij zouden sterven, wanneer zij hun liefde uitten.
De angst was sterker dan hun liefde. 
Dat is in mijn ogen pas verraad.

Wat een wanhoop moet deze man gevoelt hebben.
Hoeveel angst heeft hij moeten verslaan om liefde te laten winnen?
Ik werkelijk geen idee, maar muziek verteld soms een hoop.

Het verhaal van Witte Donderdag laat mij nadenken over de kracht van angst en liefde.

Zou jouw liefde winnen, wanneer het offer zo onmenselijk groot is? 

Wat Goede Vrijdag voor mij betekend, lezen jullie morgen.