“Onze week in beeld.”
Eerder heb ik al een keer meegedaan aan “Deze week zag ik”, alleen was ik dit vrijdag een beetje vergeten. Dus dan maar aan deze fotoreeks meedoen.
![Photobucket](https://i0.wp.com/i966.photobucket.com/albums/ae145/TroetelNena/i-love-comments-free-blog-blogger-button-chic1.png)
Ik keek mijn ogen uit, het ene elfje was nog mooier als de andere. Lichtgevende vleugels, toverstafjes, Disney prinsessenjurken, alles was uit de kast getoverd om de mooiste elfjes te maken van alle kinderen. Toch was Sandra vol vertrouwen dat onze Elfjes de mooiste waren, met de pakjes verzorgd door Masha en mutsjes door mij gehaakt. Er was veel tijd en liefde gestoken in de outfits van onze kleine mannen. En dat was te zien.
Mijn kleine man leek onder de indruk van alle mooie elfjes en rende vrolijk over de eerste etage, terwijl de zenuwen door mijn keel gierden. Die hyperactiviteit kon zich wel eens blijven voortzetten in de zaal, en dan?
Toen de filmzaal werd geopend kwamen we er tot onze grote verbazing achter dat we naar de 3d versie mochten. Bij iedere stoel was een zak popcorn neergelegd en we werden nogmaals verwelkomt door de twee dames van Disney. De kleine elfjes schreeuwden het uit toen er gevraagd werd of ze zin hadden in de film. Er werd nogmaals gezegd dat wij de eersten in Nederland waren die de film mochten bekijken en opnieuw werd ik geprikkeld door het gevoel dat wij echte VIP’s waren.
Wanneer maak je zoiets nou mee?
De lichten werden gedimd, de gordijnen gingen open en de film begon. Gelukkig hield mijn kleine man zijn bril op, de muziek startte en ik hoorde hem zachtjes zuchten: “wow…”
Gevolgd door een hyperactief mannetje wat op mijn schoot begon te dansen op de vrolijke deuntjes van de titel song. Hij keek aandachtig naar het enorme beeld, maar na een kwartiertje werden zijn oogleden zwaar en viel hij in mijn armen in slaap. Zo kon mama volop genieten van deze film. En van de kleine man die naast mij zat. Wat genoot hij van deze film, met een grote bak popcorn en doosje chocolaatjes keek hij vol aandacht naar de film.
Ik had nog nooit een 3d film gezien, eigenlijk ben ik al jaren niet in de bioscoop geweest.
Na afloop van de film werden de mooiste elfjes gekozen en Gio bleek het op 2 na mooiste Elfje van Nederland te zijn. Een titel die gepaard gaat met een leuk prijzenpakket. 2 Tinkerbell films, leuke speelboeken en een stickerboek. Later bleek dat iedereen een leuke tas met kleurplaten en een Tinkerbell film kreeg, nog meer cadeautjes.
Ik keek mijn ogen uit, het ene elfje was nog mooier als de andere. Lichtgevende vleugels, toverstafjes, Disney prinsessenjurken, alles was uit de kast getoverd om de mooiste elfjes te maken van alle kinderen. Toch was Sandra vol vertrouwen dat onze Elfjes de mooiste waren, met de pakjes verzorgd door Masha en mutsjes door mij gehaakt. Er was veel tijd en liefde gestoken in de outfits van onze kleine mannen. En dat was te zien.
Mijn kleine man leek onder de indruk van alle mooie elfjes en rende vrolijk over de eerste etage, terwijl de zenuwen door mijn keel gierden. Die hyperactiviteit kon zich wel eens blijven voortzetten in de zaal, en dan?
Toen de filmzaal werd geopend kwamen we er tot onze grote verbazing achter dat we naar de 3d versie mochten. Bij iedere stoel was een zak popcorn neergelegd en we werden nogmaals verwelkomt door de twee dames van Disney. De kleine elfjes schreeuwden het uit toen er gevraagd werd of ze zin hadden in de film. Er werd nogmaals gezegd dat wij de eersten in Nederland waren die de film mochten bekijken en opnieuw werd ik geprikkeld door het gevoel dat wij echte VIP’s waren.
Wanneer maak je zoiets nou mee?
De lichten werden gedimd, de gordijnen gingen open en de film begon. Gelukkig hield mijn kleine man zijn bril op, de muziek startte en ik hoorde hem zachtjes zuchten: “wow…”
Gevolgd door een hyperactief mannetje wat op mijn schoot begon te dansen op de vrolijke deuntjes van de titel song. Hij keek aandachtig naar het enorme beeld, maar na een kwartiertje werden zijn oogleden zwaar en viel hij in mijn armen in slaap. Zo kon mama volop genieten van deze film. En van de kleine man die naast mij zat. Wat genoot hij van deze film, met een grote bak popcorn en doosje chocolaatjes keek hij vol aandacht naar de film.
Ik had nog nooit een 3d film gezien, eigenlijk ben ik al jaren niet in de bioscoop geweest.
Na afloop van de film werden de mooiste elfjes gekozen en Gio bleek het op 2 na mooiste Elfje van Nederland te zijn. Een titel die gepaard gaat met een leuk prijzenpakket. 2 Tinkerbell films, leuke speelboeken en een stickerboek. Later bleek dat iedereen een leuke tas met kleurplaten en een Tinkerbell film kreeg, nog meer cadeautjes.
Maar hoe begin ik daar in hemelsnaam aan?
Ga ik voor de pixie look?
Of ga ik voor een puntmuts met een lange slurf?
Probeer ik het met wol of kies ik toch voor katoen?
En welke kleur?
Want je zou zeggen voor een Tinkerbell film kies je voor gezellig Peter Pan groen, maar eigenlijk kleurt dat niet echt bij zijn jas.
Maar een zwarte puntmuts, is dat niet een beetje depressief?
Zo ontzettend veel vragen, waar ik zelf maar geen antwoorden op lijk te vinden.
Dus ik dacht, laat ik het mijn lezers eens vragen.
Lieve mede haaksters, heeft iemand een gouden tip???
Een stagiaire van de PR afdeling had mijn blog gevonden en zij wilde mij en mijn gezin uitnodigen voor de première van Tinkerbell, Het Geheim van de Vleugels. 10 oktober gaat deze film draaien in Utrecht en die middag is er een klein feestje voor het grote ’kleine’ publiek. Er wordt een ‘elfjes’ verkiezing gehouden en nog wat andere kleine activiteiten. Het enige wat zij van mij terug verlangen is een blog over die middag en de film, met wat leuke foto’s erbij.
Laat Mama Krieltje nou vrijwel alles doen met de camera in haar hand.
Ik voel mij vereerd, hyperactief en in een lichte staat van hysterie, dat mijn blog dit voorgebracht heeft. Mijn blog zorgt er gewoon voor dat ik benaderd ben door Disney. Ik bedoel, asjemenou!!!
Sorry, ik wil echt niet verkeerd overkomen. Het is niet bedoeld om te poffen of arrogant te zijn. Maar ik kan er gewoon echt niet bij met mijn hoofd dat mij dit overkomt. Dat mij dit gegund is. Ik vind het echt enorm bijzonder. En ik moest dit gewoon even delen met jullie.
10 oktober ga ik met een vriendin, haar kleine man en mijn eigen kleine man naar Utrecht met de trein. En wij gaan er een knaldag van maken! Want zeg nou zelf, zoiets maak je toch niet iedere dag mee?