Project Toilet: Afgerond!

Het is klaar!

Ons toiletraam gordijntje hangt sinds enkele dagen te schitteren in onze toilet.

Het toilet is meteen een stuk donkerder, maar dat nemen we voor lief.

Want wat had ik er een werk aan, wat heb ik ervan genoten en wat geniet ik nog steeds!

Iedere keer wanneer ik ons toilet bezoek, voel ik me eventjes trots.

Het is door mij, dat je nu een lamp aan moet doen.

Natuurlijk moest ik wel nog wat extra’s toevoegen aan mijn trots. 

Ik leerde mijzelf bloemen haken, aan de hand van een online uitleg bij Echtstudio Met enige aanpassing kreeg ik de in mijn eigen perfecte bloemen voor mijn gordijntje.

Ook haakte ik een witte rand om het geheel heen. Om het te verstevigen, maar ook voor netjes.

Ik ben eigenlijk best wel trots op mijn geslaagde project. 

Natuurlijk, ik ben ruim 4 weken bezig geweest. Maar ik ben ook echt 4 weken bezig geweest. Ik ben wel op zoek gegaan naar nieuwe projecten. En ik ben ook al nieuw katoen gaan kopen, omdat ik eigenlijk niet meer kon wachten. 

Ik ben inmiddels ook alweer begonnen aan iets. En weer iets anders dan mijn zo gedroomde deken. Toch heeft het wel iets met de deken te maken. 

Maar wat dat is, dat horen jullie nog…

Voor nu gaan we nog even genieten van mijn heerlijk vrolijke toiletgordijn.

Links binnen / Rechts buiten

Wat is hij mooi hè?

Project Toilet: Afgerond!

Het is klaar!

Ons toiletraam gordijntje hangt sinds enkele dagen te schitteren in onze toilet.

Het toilet is meteen een stuk donkerder, maar dat nemen we voor lief.

Want wat had ik er een werk aan, wat heb ik ervan genoten en wat geniet ik nog steeds!

Iedere keer wanneer ik ons toilet bezoek, voel ik me eventjes trots.

Het is door mij, dat je nu een lamp aan moet doen.

Natuurlijk moest ik wel nog wat extra’s toevoegen aan mijn trots. 

Ik leerde mijzelf bloemen haken, aan de hand van een online uitleg bij Echtstudio Met enige aanpassing kreeg ik de in mijn eigen perfecte bloemen voor mijn gordijntje.

Ook haakte ik een witte rand om het geheel heen. Om het te verstevigen, maar ook voor netjes.

Ik ben eigenlijk best wel trots op mijn geslaagde project. 

Natuurlijk, ik ben ruim 4 weken bezig geweest. Maar ik ben ook echt 4 weken bezig geweest. Ik ben wel op zoek gegaan naar nieuwe projecten. En ik ben ook al nieuw katoen gaan kopen, omdat ik eigenlijk niet meer kon wachten. 

Ik ben inmiddels ook alweer begonnen aan iets. En weer iets anders dan mijn zo gedroomde deken. Toch heeft het wel iets met de deken te maken. 

Maar wat dat is, dat horen jullie nog…

Voor nu gaan we nog even genieten van mijn heerlijk vrolijke toiletgordijn.

Links binnen / Rechts buiten

Wat is hij mooi hè?

Project Toilet 3

Vaste lezers van Mama Krieltje weten het al wel, maar ik ben begonnen aan een soort mini project.

Ik wil mijn toilet aanpakken, persoonlijk maken.

Te beginnen met mijn blote billen voor een open raam weghalen.

Het begon 2 weken geleden met deze blogpost, vorige week kregen jullie deze update en vandaag volgt er weer een update.

De regenboogkleuren hebben gewonnen!

De stapeltjes groeiden al snel, zonder dat ik erg veel tijd bezig was het het haken.
Eenmaal 10 van elke kleur gehaakt, begon ik met puzzelen in welke volgorde ik de mini granny’s aan elkaar wilde gaan bevestigen.
Het zal je nog verbazen hoeveel tijd er verloren ging in het maken van vierkantjes en patronen met die 50 mini granny’s.
Maar uiteindelijk kon ik tot een weloverwogen besluit komen…

* doet dramatisch*

Wanneer ik het ‘gordijntje’ voor ons woonkamerraam neerzet zie je dat het wel mooi is, maar dat er ook een hoop zonlicht verloren gaat door de dichtheid van het haakwerkje.

Gelukkig hebben we een lamp in de wc en juist door de dichtheid van het haakwerk, lijkt mijn missie om over mijn blote billen angst heen te komen toch te gaan slagen.

Overigens valt het mij wel enorm tegen om al die kleine granny’s aan elkaar te haken.

Wat een priegelwerk is dat! 

Deze week ga ik verder met mini granny’s haken. Het gordijntje neemt al de juiste vorm aan, maar is nog wel te klein. Ik moet dus nog even doorgaan. Overigens ben ik de afgelopen dagen belemmerd door een gebrek aan wit katoen.
Dus moest ik maar een nieuw project verzinnen, voor erbij.

Straks ga ik me nog vervelen!
Dat risico kan ik niet nemen natuurlijk.

Ik ben net zo lekker op dreef.

Project Toilet 3

Vaste lezers van Mama Krieltje weten het al wel, maar ik ben begonnen aan een soort mini project.

Ik wil mijn toilet aanpakken, persoonlijk maken.

Te beginnen met mijn blote billen voor een open raam weghalen.

Het begon 2 weken geleden met deze blogpost, vorige week kregen jullie deze update en vandaag volgt er weer een update.

De regenboogkleuren hebben gewonnen!

De stapeltjes groeiden al snel, zonder dat ik erg veel tijd bezig was het het haken.
Eenmaal 10 van elke kleur gehaakt, begon ik met puzzelen in welke volgorde ik de mini granny’s aan elkaar wilde gaan bevestigen.
Het zal je nog verbazen hoeveel tijd er verloren ging in het maken van vierkantjes en patronen met die 50 mini granny’s.
Maar uiteindelijk kon ik tot een weloverwogen besluit komen…

* doet dramatisch*

Wanneer ik het ‘gordijntje’ voor ons woonkamerraam neerzet zie je dat het wel mooi is, maar dat er ook een hoop zonlicht verloren gaat door de dichtheid van het haakwerkje.

Gelukkig hebben we een lamp in de wc en juist door de dichtheid van het haakwerk, lijkt mijn missie om over mijn blote billen angst heen te komen toch te gaan slagen.

Overigens valt het mij wel enorm tegen om al die kleine granny’s aan elkaar te haken.

Wat een priegelwerk is dat! 

Deze week ga ik verder met mini granny’s haken. Het gordijntje neemt al de juiste vorm aan, maar is nog wel te klein. Ik moet dus nog even doorgaan. Overigens ben ik de afgelopen dagen belemmerd door een gebrek aan wit katoen.
Dus moest ik maar een nieuw project verzinnen, voor erbij.

Straks ga ik me nog vervelen!
Dat risico kan ik niet nemen natuurlijk.

Ik ben net zo lekker op dreef.

Project Toilet 2

Vorige week begon ik driftig te haken. 
Iets met een raam in de wc en blote billen angst.

De bedoeling:
Het zou een blauw wit gehaakt gordijntje worden, helemaal in de sfeer van de rest van het toilet. Maar zoals altijd, besloot ik halverwege deze week twee andere kleuren te introduceren aan mijn haakwerkje. Wat natuurlijk voor twijfel heeft gezorgd. De kleuren leken in eerste instantie niet te matchen. Ik ben alleen te koppig om dat meteen op te geven en besloot eerst een lapje te haken. En vandaag, na de laatste hand aan mijn tweede lapje te hebben gelegd, zakte de moed in mijn schoenen. Mijn eerste indruk bleek juist.
Nou heb ik eindelijk twee lapjes klaar, ziet het er rampzalig uit bij elkaar. Maar ik liet mij vandaag niet uit het veld slaan en begon vrolijk met mijn eerste plan. En dan bedoel ik ook echt mijn allereerste plan. Namelijk een granny deken van regenboogkleuren.

Enkele uren later liet ik vol trots mijn vriend mijn schaal met hierop 12 mini granny’s.
“Kijk, ik ben gewoon opnieuw begonnen”, zei ik trots.
“Ja, ik dacht zo, al die kleurtjes zijn toch veel leuker en…” 
Mijn arme man kreeg het halve avondeten enkel termen als granny, haken, regenboog en vrolijk langs zijn oren. Hij probeert op dit soort momenten echt naar mij te luisteren, maar de eindeloze enthousiaste herhaling van deze termen verveeld vrij snel.

“Jij maakt niets af.”
Mijn vriend zei het lachend en ik deed natuurlijk net alsof het mij niets interesseerde.
Maar hij had gelijk.
Op dat moment kon ik wel huilen.

“Als jij alles af zou maken waar jij zegt aan te beginnen, dan hadden we wel twee kleden, zeven kussens en vier knuffels. Het is niet erg dat je enkel lapjes haakt, maar zeg dan gewoon niet dat je iets gaat maken.”

Mijn vriend kan de waarheid die je niet wilt horen vertellen met een grijns op zijn gezicht en het taalgebruik van een echte vader.
Confronterend.
Zeker voor een meisje als ik.

Maar goed, ik ben dus weer opnieuw begonnen.
En mijn originele idee krijgt nu een soort proefversie.

Ik ga een mini granny deken haken in alle kleuren van de regenboog.

En dat hang ik dan gewoon voor het raam…

Project Toilet 2

Vorige week begon ik driftig te haken. 
Iets met een raam in de wc en blote billen angst.

De bedoeling:
Het zou een blauw wit gehaakt gordijntje worden, helemaal in de sfeer van de rest van het toilet. Maar zoals altijd, besloot ik halverwege deze week twee andere kleuren te introduceren aan mijn haakwerkje. Wat natuurlijk voor twijfel heeft gezorgd. De kleuren leken in eerste instantie niet te matchen. Ik ben alleen te koppig om dat meteen op te geven en besloot eerst een lapje te haken. En vandaag, na de laatste hand aan mijn tweede lapje te hebben gelegd, zakte de moed in mijn schoenen. Mijn eerste indruk bleek juist.
Nou heb ik eindelijk twee lapjes klaar, ziet het er rampzalig uit bij elkaar. Maar ik liet mij vandaag niet uit het veld slaan en begon vrolijk met mijn eerste plan. En dan bedoel ik ook echt mijn allereerste plan. Namelijk een granny deken van regenboogkleuren.

Enkele uren later liet ik vol trots mijn vriend mijn schaal met hierop 12 mini granny’s.
“Kijk, ik ben gewoon opnieuw begonnen”, zei ik trots.
“Ja, ik dacht zo, al die kleurtjes zijn toch veel leuker en…” 
Mijn arme man kreeg het halve avondeten enkel termen als granny, haken, regenboog en vrolijk langs zijn oren. Hij probeert op dit soort momenten echt naar mij te luisteren, maar de eindeloze enthousiaste herhaling van deze termen verveeld vrij snel.

“Jij maakt niets af.”
Mijn vriend zei het lachend en ik deed natuurlijk net alsof het mij niets interesseerde.
Maar hij had gelijk.
Op dat moment kon ik wel huilen.

“Als jij alles af zou maken waar jij zegt aan te beginnen, dan hadden we wel twee kleden, zeven kussens en vier knuffels. Het is niet erg dat je enkel lapjes haakt, maar zeg dan gewoon niet dat je iets gaat maken.”

Mijn vriend kan de waarheid die je niet wilt horen vertellen met een grijns op zijn gezicht en het taalgebruik van een echte vader.
Confronterend.
Zeker voor een meisje als ik.

Maar goed, ik ben dus weer opnieuw begonnen.
En mijn originele idee krijgt nu een soort proefversie.

Ik ga een mini granny deken haken in alle kleuren van de regenboog.

En dat hang ik dan gewoon voor het raam…