Goede Vrijdag

Pasen is voor mij een feest van Hoop en Liefde.
Het is de reden dat ik Witte Donderdag, Goede Vrijdag en Pasen wil beschrijven in mijn blog.
Vandaag is het Goede Vrijdag. 
Voor velen zal het ongetwijfeld een heugelijke dag zijn waarop men vrij is.
Het is de dag waarop Christenen herdenken dat Jezus voor hen aan het kruis stierf, dat is Liefde.
Met Pasen staat hij op, hierin vinden Christenen Hoop.
Maar wat velen over het hoofd zien is de manier waarop Jezus stierf.
Goede Vrijdag is voor mij de dag waarop ik nadenk over de Lijdensweg. 
Of je nou in Jezus geloofd of niet, de boodschap achter zijn verhaal is voor mij duidelijk.
Het Verraad, De Verloochening en De Angst.
Nadat Jezus verraden werd door Judas werd hij meegenomen naar de ‘hogere’ macht. Deze mensen zagen Jezus als een bedreiging, omdat hij een grote groep mensen om zich heen verzamelde. En deze mensen leefden in liefde, respect en vertrouwen.
Een groep mensen zonder angst is bedreigend, wanneer je controle wilt houden.
En wanneer je de Leider wegneemt, valt de groep uiteen.
Het is menselijk om jouw eigen leven te redden.
Dat je hiervoor jouw normen en waarden overboord gooit. En verraad wat jou het meeste lief is, valt te begrijpen. Zeker wanneer het hooghouden van jouw Geloof, de dood kan betekenen.
Jezus wist dit.
Hij geloofde in God en de mensen.
Hij hield van God en de mensen.
Hij stierf voor God en de mensen.
Opdat zij vrij van zonden konden bestaan.
Veilig.
Je voelt de maar misschien aankomen nu.
Jezus geloofde dat door zijn dood, mensen vrij van zonden zouden blijven.
Mijn broertje vergeleek het ooit met het dragen van een regenkleding.
Wanneer God een mooi huis bezit, wil hij niet dat jij onder de modder Zijn woning betreedt. Maar Jezus beschermd de mens tegen deze modder en zodra je sterft doe je afstand van de regenkleding. Opdat je schoon Zijn woning kunt betreden.

Het is op zijn zachtst moedig te noemen dat deze man opstond voor zijn Geloof en Liefde.
Je moet wel erg sterk zijn, wanneer je jezelf laat geselen en doden, terwijl het volk waar jij van houdt jouw betekenis verloochend.
Je moet wel heel veel vertrouwen hebben, wanneer je aanvaardt dat Angst alle Liefde doodslaat.
Wanneer je het verhaal van Jezus in deze tijd plaatst kun je jezelf niet inbeelden dat één man zo aanbeden zou worden.
Je kunt je niet voorstellen dat één man sterft, om een volk te redden.
En dat gebeurd ook niet meer.
Wanneer een volk bedreigend lijkt te zijn, zijn mensen tegenwoordig zonder genade.
Veroordeeld op geloof en huidskleur worden iedere dag opnieuw mensen buitengesloten, mishandeld en zelfs gedood. Zonder dat het enige betekenis heeft. Zonder dat het iets veranderd voor anderen.
En er is nog steeds niemand die iets doet.
Ik kan niet begrijpen dat voor zoveel mensen, dit verhaal zo weinig betekend.
Er gaat een wijze les verloren, wanneer je vergeet waarom dit verhaal verteld wordt.
Het is in mijn ogen het duidelijkste voorbeeld van Liefde, Geloof en Vertrouwen wat er bestaat.
Is jouw liefde zo groot, dat je onvoorwaardelijk achter hen blijft staan?
Zelfs wanneer je hiermee jouw bestaan dreigt te veranderen?
 photo rh5j58myj99y1rwxcr44.png

Goede Vrijdag

Pasen is voor mij een feest van Hoop en Liefde.
Het is de reden dat ik Witte Donderdag, Goede Vrijdag en Pasen wil beschrijven in mijn blog.
Vandaag is het Goede Vrijdag. 
Voor velen zal het ongetwijfeld een heugelijke dag zijn waarop men vrij is.
Het is de dag waarop Christenen herdenken dat Jezus voor hen aan het kruis stierf, dat is Liefde.
Met Pasen staat hij op, hierin vinden Christenen Hoop.
Maar wat velen over het hoofd zien is de manier waarop Jezus stierf.
Goede Vrijdag is voor mij de dag waarop ik nadenk over de Lijdensweg. 
Of je nou in Jezus geloofd of niet, de boodschap achter zijn verhaal is voor mij duidelijk.
Het Verraad, De Verloochening en De Angst.
Nadat Jezus verraden werd door Judas werd hij meegenomen naar de ‘hogere’ macht. Deze mensen zagen Jezus als een bedreiging, omdat hij een grote groep mensen om zich heen verzamelde. En deze mensen leefden in liefde, respect en vertrouwen.
Een groep mensen zonder angst is bedreigend, wanneer je controle wilt houden.
En wanneer je de Leider wegneemt, valt de groep uiteen.
Het is menselijk om jouw eigen leven te redden.
Dat je hiervoor jouw normen en waarden overboord gooit. En verraad wat jou het meeste lief is, valt te begrijpen. Zeker wanneer het hooghouden van jouw Geloof, de dood kan betekenen.
Jezus wist dit.
Hij geloofde in God en de mensen.
Hij hield van God en de mensen.
Hij stierf voor God en de mensen.
Opdat zij vrij van zonden konden bestaan.
Veilig.
Je voelt de maar misschien aankomen nu.
Jezus geloofde dat door zijn dood, mensen vrij van zonden zouden blijven.
Mijn broertje vergeleek het ooit met het dragen van een regenkleding.
Wanneer God een mooi huis bezit, wil hij niet dat jij onder de modder Zijn woning betreedt. Maar Jezus beschermd de mens tegen deze modder en zodra je sterft doe je afstand van de regenkleding. Opdat je schoon Zijn woning kunt betreden.

Het is op zijn zachtst moedig te noemen dat deze man opstond voor zijn Geloof en Liefde.
Je moet wel erg sterk zijn, wanneer je jezelf laat geselen en doden, terwijl het volk waar jij van houdt jouw betekenis verloochend.
Je moet wel heel veel vertrouwen hebben, wanneer je aanvaardt dat Angst alle Liefde doodslaat.
Wanneer je het verhaal van Jezus in deze tijd plaatst kun je jezelf niet inbeelden dat één man zo aanbeden zou worden.
Je kunt je niet voorstellen dat één man sterft, om een volk te redden.
En dat gebeurd ook niet meer.
Wanneer een volk bedreigend lijkt te zijn, zijn mensen tegenwoordig zonder genade.
Veroordeeld op geloof en huidskleur worden iedere dag opnieuw mensen buitengesloten, mishandeld en zelfs gedood. Zonder dat het enige betekenis heeft. Zonder dat het iets veranderd voor anderen.
En er is nog steeds niemand die iets doet.
Ik kan niet begrijpen dat voor zoveel mensen, dit verhaal zo weinig betekend.
Er gaat een wijze les verloren, wanneer je vergeet waarom dit verhaal verteld wordt.
Het is in mijn ogen het duidelijkste voorbeeld van Liefde, Geloof en Vertrouwen wat er bestaat.
Is jouw liefde zo groot, dat je onvoorwaardelijk achter hen blijft staan?
Zelfs wanneer je hiermee jouw bestaan dreigt te veranderen?
 photo rh5j58myj99y1rwxcr44.png

Witte Donderdag

Laat ik voorop stellen dat dit blog tot stand komt door mijn Katholieke jeugd.
Ieder jaar rond Pasen overdenk ik dezelfde zaken. 

Zoals sommigen dit met kerst of oudjaar doen.
Voor mij is Pasen bijzonder.
Waarom?
Dat probeer ik nu uit te leggen.

Witte Donderdag:
Het laatste avondmaal.

Bron

Hij sprak over liefde en vrijheid.
Deelde zijn maaltijd en zijn wijn.
Hij leerde mensen sterk te zijn, samen te leven.
Liet de mens zichzelf zien, zichzelf aanvaarden.
En hij vroeg geen geld voor zijn les.

Bij hem leerde je delen, opdat iedereen gelijk was.

Zijn boodschap was geliefd in de tijd waar slavernij en hogere machten zijn wereld in armoede lieten leven. Veel mensen, zoals jij en ik, wilden geloven in zijn gedachten. Omdat zijn hele bestaan bestond uit vertrouwen en liefde. Hem deerde het niet wanneer je geen schoenen aanhad of dat je gouden sieraden droeg. Iedereen was gelijk.
Door zijn liefde verzamelde hij een groep om zich heen.
Werd overal als een koning onthaald.
Mensen hadden hem lief, omdat hij mensen liefhad.

Tot hij aankwam in de grote stad en één van zijn volgelingen hem uitleverde aan de hogere macht.

Wat zijn vriend deed staat uitgebreid beschreven.
Iedereen kent zijn naam en sommigen zullen hem beschuldigen van verraad. Ik kijk daar anders tegenaan. Want had hij zijn ‘leider’ niet aangewezen, dan had de hogere macht hem alsnog gegrepen. Meer onschuldigen zouden sterven, omdat hij een bedreiging vormde.

Er is niets zo machtig als een volk dat hoop kent.
Ik denk dat met zijn kus, zijn volk gered werd.
Ook dat is liefde.

Er staat geschreven dat hij deze avond zijn laatste maaltijd deelde met zijn leerlingen.
Dat hij binnen 24 uur aan het kruis genageld werd, omdat hij geloofde.
Alsof hij niet bang is voor het einde.

Het is de reden dat hij zonder gevecht stierf.
Hij geloofde in de mensheid.

Diezelfde mensheid keerde hem de rug toe, nog voor hij stierf.
Uit angst dat ook zij zouden sterven, wanneer zij hun liefde uitten.
De angst was sterker dan hun liefde. 
Dat is in mijn ogen pas verraad.

Wat een wanhoop moet deze man gevoelt hebben.
Hoeveel angst heeft hij moeten verslaan om liefde te laten winnen?
Ik werkelijk geen idee, maar muziek verteld soms een hoop.

Het verhaal van Witte Donderdag laat mij nadenken over de kracht van angst en liefde.
Zou jouw liefde winnen, wanneer het offer zo onmenselijk groot is? 

Wat Goede Vrijdag voor mij betekend, lezen jullie morgen.

 photo rh5j58myj99y1rwxcr44.png

Witte Donderdag

Laat ik voorop stellen dat dit blog tot stand komt door mijn Katholieke jeugd.
Ieder jaar rond Pasen overdenk ik dezelfde zaken. 

Zoals sommigen dit met kerst of oudjaar doen.
Voor mij is Pasen bijzonder.
Waarom?
Dat probeer ik nu uit te leggen.

Witte Donderdag:
Het laatste avondmaal.

Bron

Hij sprak over liefde en vrijheid.
Deelde zijn maaltijd en zijn wijn.
Hij leerde mensen sterk te zijn, samen te leven.
Liet de mens zichzelf zien, zichzelf aanvaarden.
En hij vroeg geen geld voor zijn les.

Bij hem leerde je delen, opdat iedereen gelijk was.

Zijn boodschap was geliefd in de tijd waar slavernij en hogere machten zijn wereld in armoede lieten leven. Veel mensen, zoals jij en ik, wilden geloven in zijn gedachten. Omdat zijn hele bestaan bestond uit vertrouwen en liefde. Hem deerde het niet wanneer je geen schoenen aanhad of dat je gouden sieraden droeg. Iedereen was gelijk.
Door zijn liefde verzamelde hij een groep om zich heen.
Werd overal als een koning onthaald.
Mensen hadden hem lief, omdat hij mensen liefhad.

Tot hij aankwam in de grote stad en één van zijn volgelingen hem uitleverde aan de hogere macht.

Wat zijn vriend deed staat uitgebreid beschreven.
Iedereen kent zijn naam en sommigen zullen hem beschuldigen van verraad. Ik kijk daar anders tegenaan. Want had hij zijn ‘leider’ niet aangewezen, dan had de hogere macht hem alsnog gegrepen. Meer onschuldigen zouden sterven, omdat hij een bedreiging vormde.

Er is niets zo machtig als een volk dat hoop kent.
Ik denk dat met zijn kus, zijn volk gered werd.
Ook dat is liefde.

Er staat geschreven dat hij deze avond zijn laatste maaltijd deelde met zijn leerlingen.
Dat hij binnen 24 uur aan het kruis genageld werd, omdat hij geloofde.
Alsof hij niet bang is voor het einde.

Het is de reden dat hij zonder gevecht stierf.
Hij geloofde in de mensheid.

Diezelfde mensheid keerde hem de rug toe, nog voor hij stierf.
Uit angst dat ook zij zouden sterven, wanneer zij hun liefde uitten.
De angst was sterker dan hun liefde. 
Dat is in mijn ogen pas verraad.

Wat een wanhoop moet deze man gevoelt hebben.
Hoeveel angst heeft hij moeten verslaan om liefde te laten winnen?
Ik werkelijk geen idee, maar muziek verteld soms een hoop.

Het verhaal van Witte Donderdag laat mij nadenken over de kracht van angst en liefde.
Zou jouw liefde winnen, wanneer het offer zo onmenselijk groot is? 

Wat Goede Vrijdag voor mij betekend, lezen jullie morgen.

 photo rh5j58myj99y1rwxcr44.png

Geloven.

Hoera!
De wereld is weer een nieuwe paus rijker.
Tenminste, de Rooms Katholieke wereld dan he?
Voor de doorsnee mens heeft deze beste man geen verdere betekenis dan een soort ouderwetse stijfkop die bedankt voor die bloemen.
Ik ben katholiek opgevoed.
Gedoopt, communie, vormsel en zelfs misdienaarschap.
Ik voelde mij veilig in de kerk.
Het was een soort tweede thuis waar veel lieve mensen samenkwamen. En eenmaal misdienaar deed iedereen zo ontzettend aardig tegen mij, dat ik mij daar ook echt gewenst voelde. Maar de Pastoor ging weg, ik moest enorm wennen aan de nieuwe Pastoor en kwam langzaamaan in de knoop met mijn emoties.
Kerstnacht vertelde ik mijn vader dat ik de kerk niet langer fijn vond. En dat ik niet langer geloofde in God. Ik had een betere timing kunnen kiezen natuurlijk. Alleen was de drang opstandigheid te groot en koos ik die avond. Het sloeg in als een bom bij mijn vader, waarschijnlijk juist omdat ik toen opstandig was en de kerk mij stabiliteit gaf. Maar ik zette mijn zin door en stopte met de kerk opzoeken.
Ongetwijfeld lag het aan mijn nieuwe favoriete band, Marilyn Manson.
Door hem was ik gaan nadenken over de kerk.
En ergens klopt dat ook wel.
Marilyn Manson had er inderdaad voor gezorgd dat ik besloot verder te willen kijken. Want er was zoveel meer om in te geloven. Zoveel plaatsen om je veilig te voelen. En zoveel verschillende mensen. Ik wilde mijzelf gaan ontdekken, leuke nieuwe mensen ontmoeten en geloven in alles wat volgens God niet mocht.
Ik ben nergens meer vol ingedoken.
Want in iedere geloofsvorm vind je een vorm van telefoonlijn richting ‘God’.
Er is altijd wel iemand die de leiding wil nemen.
Altijd wel iemand die oordeelt.
Laat dat laatste nou mijn grootste obstakel zijn.
Want wat ik geloof en waarom en hoe.
Dat is iets tussen mij en mijn ‘God’.
Ik ben niet langer Katholiek.
Maar ook geen ‘Wicca’ of Boedist.
Mijn geloof is iets wat ik niet kan labelen, omdat ik geen rituelen ken.
Mijn vertrouwen ligt verspreid in mijn directe omgeving en mijn liefde is dicht om mij heen.
Ik doe mijn best anderen te behandelen, zoals ik zelf graag behandeld wordt.
Een zonde is voor mij alles wat mij later in de billen gaat bijten.
Dus probeer ik ‘vrij van zonden’ te zijn.

Of er nou een ‘God’ is die mij uiteindelijk beoordeeld of niet.
Dat zal de tijd leren.
Zolang ik in mijn leven trots op mijzelf kan zijn.
Zal ik het wel goed doen, denk ik.

En dankbaarheid?
Altijd!

Photobucket