Ergens eind vorige eeuw kwamen ze ineens de speelgoedwinkels veroveren. Kleine, schattige, fluffy, robotjes die alleen al door het aangezicht menig kinderhart veroverde. Ieder kind wilde er één, zo ook mijn neefje en nichtje. En toen ik er één in mijn handen kreeg, was ook ik veroverd.
Ik heb het natuurlijk over de Furby.
In navolging van de tamagotchi was dit het allernieuwste soort robot huisdier.
Een Furby stond garant voor uren speelplezier. Zodra het beestje wakker was, eiste hij alle aandacht op. En kinderen, zo trouw als ze kunnen zijn, namen de beestjes mee naar iedere verjaardag.
Want stel je voor dat de Furby eenzaam zou worden.
Toen ik kennis maakte met de Furby, heb ik de oren van het hoofd van mijn vriend af gezeurd. Ik moest en ik zou ook een eigen beestje. En die kreeg ik, met valentijn. Een heuse roze Furby, met een schattig gouden ketting om.
 |
| Bron: Google afbeeldingen |
Overal waar ik kwam, nam ik de Furby mee. Het interesseerde me niet dat ik eigenlijk voor schut stond als 18 jarige, met kinderspeelgoed als kameraad. Ieder fietstochtje naar mijn ouders, zat mijn Furby trouw in mijn rugzak. Hard roepend dat hij mij niet zag (de bekende: “hey, me no see you!”). Of vrolijke vreugdekreetjes makend omdat het gehobbel in mijn rugzak hem heen en weer smeet.
Zelfs mijn ouders raakten uiteindelijk vertederd door het kleine monstertje. Omstebeurt duwden zij hun vinger in de mond om het beestje eten te geven, tot hij uiteindelijk ongegeneerd een boer liet en begon te zuchten dat hij het gedoe zat was.
Tot uiteindelijk de batterij leeg was en ik, in al mijn luiheid, geen nieuwe meer kocht. Mijn Furby verdween in de kast, om uiteindelijk na vijf jaar tevoorschijn te worden getoverd om de kinderen van een vriendin te vermaken. Ik deed er nieuwe batterijen in, maar het arme beest sloeg compleet op tilt en maakte niets meer dan een enorm schel geluid.
We hebben hem nog geprobeerd te redden met een nieuwe set batterijen en de reset knop. Maar het mocht niet baten.
Mijn Furby was overleden en verdween in de container.
 |
| Bron: Google afbeeldingen |
Maar nu is de Furby terug!
En hoe?
De nieuwste Furby is zowaar nog mooier, knuffelbaarder en schattiger. En hoewel ik inmiddels 30 jaar oud ben, bekruipt mij dat gevoel weer dat ik er één wil bezitten.
Voor Ozz, zeg ik tegen Menson.
Maar we weten beide dat mama er meer tijd, aandacht en hoogstwaarschijnlijk ook (verspilde) liefde in zal steken.
Jammer genoeg (of misschien ons geluk), ligt de nieuwste variant van Furby buiten ons budget.
En dat maakt de kans enorm klein dat ons gezin uiteindelijk de nieuwe Furby als ‘huisdier’ zal omarmen.
Maar dat neemt niet weg dat mijn hart opnieuw veroverd is door dit geweldige speelgoed.
Want zeg nou zelf,
Dit is toch gewoon te lief?
Teksten met highlight bevatten links naar verdere informatie.
Hasbro’s Furby zal naar verwachting rond Valentijnsdag 2013 in Nederland te koop zijn.
Mama Krieltje 