Ieder jaar luidt mijn opa het nieuwe jaar in met een etentje.
Niet bij hem thuis, maar in een wok restaurant. Wel zo gemakkelijk. Het geeft minder rotzooi, minder stress en minder kans op doodlopende conversaties. Iets wat al snel gebeurd, wanneer je met zo’n grote en diverse (van 2 tot 81 jaar oud) groep aan een tafel zit te wachten op de volgende gang.
Vanavond gingen we met de familie naar Wokplanet The Bridge in Papendrecht.
Het is veranderd daar, veel meer keuzes in eten en een geweldige speelzaal voor de kinderen. Het was dan ook druk, met veel gezinnen. En terwijl de ouders rustig aten, konden de kinderen zich vermaken in de ballentent, op de glijbaan, met het tafelvoetbal en het speelhuis.
Bij The Bridge is een lopend buffet, met als centrum een wok en grill gedeelte. Je schept jouw bord vol, loopt naar de wok en laat jouw maaltijd live klaarmaken. Een geweldig iets, waar ik natuurlijk weer mijn camera vergat mee te nemen. Maar ik denk dat men het idee wel kent. Drinken mag je zelf pakken, behalve alcohol, dat moet je bestellen.
Als afsluiter krijg je de keus uit een gigantische dosis gebakjes, vers fruit, ijs en tot mijn grote geluk stond er een enorme chocolade fontein waar je spekjes, fruit en lange vingers in kon dopen.
Ozz werd in een kinderstoel gezet en heeft heerlijk gegeten. Maar ook mijn vriend en ik hebben ons tegoed gedaan aan een misselijkmakende hoeveelheid eten. Zo vaak gaan wij niet uit eten, dus als we dan de kans krijgen dan gaat er al snel de rem vanaf.
Eigenlijk kan ik natuurlijk alleen voor mijzelf spreken. Maar neem van mij aan dat mijn broek wat strakker zit en mijn buik behoorlijk rommelt. Ik heb het vermoeden dat het After Eight ijs geen goed idee was. Mijn probleem is alleen dat ik alles wat bestaat uit de combinatie chocolade en munt maar moeilijk kan weerstaan.
En zeker niet wanneer het de afsluiter van een goddelijke maaltijd is.
We hebben enorm genoten, ik heb kunnen bijbeppen met mijn nichtjes, mijn opa eens flink geknuffeld en natuurlijk heb ik even rond gerend met mijn kleine man tussen allemaal vreemde kinderen. En mijn vriend, die voelt zich steeds meer op zijn gemak tussen mijn familie. Dat voelt zo enorm goed, want ik zie hem graag ontspannen. Er iets niets mooier dan jouw geliefde zien genieten met de mensen die jij liefhebt.
Juist omdat die mensen, een deel van mij zijn.
We hebben plannen gemaakt voor komend jaar. We willen elkaar vaker zien, omdat het gewoon goed klikt. Ik moet mij maar eens over die eeuwige onzekerheid heenzetten.
En als ik ergens nooit onzeker bij hoef te zijn, dan zijn het wel de mensen waar ik mee opgegroeid ben.
Het nieuwe jaar is goed begonnen.
Oudjaarsavond met mijn schoonmoeder en beste vriend.
Nieuwjaarsdag heerlijk ontspannen.
Nu het buikje rond gegeten.
Morgen even een druk dagje, waaronder wol kopen voor mijn 12 granny’s project.
En als het weer meezit meteen even een wandeling door de kinderboerderij (die zit er toch naast).
Er komt trouwens nog iets aan, iets waar ik al mee bezig ben maar wat nog eventjes privé blijft. Omdat we eerst zeker willen weten dat alles rond komt. Op twitter had ik het er vanmorgen al over, maar na overleg met vriendlief heb ik besloten het nog even online stil te houden.
Ik kan alleen verklappen dat het erop lijkt dat één van mijn wensen voor 2013 wel erg snel in vervulling gaat.
.jpg)
Mama Krieltje 