Ozz slaapt tussen papa en mij in.
Omdat ik gekozen heb voor borstvoeding, was het een vrij logisch gevolg dat hij ‘snachts tussen ons in sliep. In eerste instantie wel zo gemakkelijk, wanneer ik enkel mijn borst hoefde te ontbloten. Het eerste jaar op de dekens, in zijn eigen slaapzak en later gewoon bij papa en mama onder de dekens.
We zijn er ingegroeid, heel geleidelijk werden mijn angsten vervangen voor een intens gevoel van veiligheid. Wanneer ik midden in de nacht wakker schrok, hoefde ik maar naast mij te voelen om te weten dat alles goed is. En die nachtvoedingen werden vanzelf steeds minder.
Nadeel van samen slapen is dat Ozz absoluut niet alleen slaapt.
Zijn middagdutje gebeurd in onze woonkamer, tegen mama aan op de bank. En wanneer hij eenmaal slaapt mag ik wel de bank verlaten, maar zodra ik de kamer verlaat schrikt hij wakker. Ozz is het gewend dat zijn vader en ik altijd binnen handbereik zijn. En hoewel we overdag best naar een andere kamer mogen (papa in ieder geval wel), mag dat niet wanneer hij slaapt.
Overbodig ledikantje.
We hebben 6 maanden na zijn geboorte een nieuw ledikantje voor hem gekocht, omdat onze eerste uit elkaar was getrokken door meneer. En ergens koesterden wij de hoop dat hij alsnog in zijn eigen bed zou leren slapen. Al was het bij ons in de kamer. Maar na een kleine twee weken proberen, gaven wij de strijd op. Menson en ik vinden het niet nodig dat Ozz tot hysterisch toe krijst. Zeker niet wanneer wij in hetzelfde huis aanwezig zijn.
Ozz moet weten dat wij ten alle tijden klaar staan om zijn verdriet te troosten.
Ook wanneer dit verdriet voor ons onbegrijpelijk is.
Nu Ozz de 2 jaar is gepasseerd ligt hij nog steeds iedere nacht tussen ons in.
En iedere avond valt hij in slaap op de bank. Dat laatste gebeurd echter steeds minder regelmatig. Het zal ongetwijfeld samenhangen met zijn late middagdutjes. Maar ergens denk ik ook dat hij inmiddels zo gewend is aan het ‘samen slapen’, dat hij ook van mening is dat we samen naar bed toe moeten gaan. Want wanneer Ozz zichzelf wakker weet te houden tot wij gaan slapen, valt hij als een blok in slaap zodra we naar bed gaan.
Je zou dus denken dat hij wel moe is, maar niet toegeeft omdat papa en mama nog wakker zijn.
Tijd voor een nieuw fase dus.
We willen hem graag voorbereiden op zijn eigen bed en zijn eigen kamer.
Inmiddels hebben Menson en ik bedacht dat het misschien een idee zou zijn wanneer één van ons in de avond met Ozz op bed gaat liggen. Wachten tot hij slaapt en dan weer terug de ‘grote mensen wereld’ instappen.
Je zou denken dat het moet lukken, zeker omdat hij in ons bed ligt en er verder weinig veranderd.
Maar ik ben zo enorm bang voor een hysterisch krijsend mannetje, omdat we hem ‘alleen’ laten.
Jullie voelen het misschien al wel aankomen, ik heb een vraag.
Lieve ‘samen slapende’ papa’s en mama’s,
Hoe zou ik dit kunnen aanpakken?
Mama Krieltje 
aangezien jullie niet geloven in het laten huilen van jullie zoon is het meschien een idee om hem zoals je zelf al aangaf in het grote bed in zijn kamer in slaap te laten vallen dan zelf de kamer uit te gaan zodra hij slaapt . als hij dan wakker ozu wordne breng je hem terug naar zijn bed .Dit kan lang duren voordat hij het accepteerd maar volhouden en weten wat jullie doel is is iets waar j je dan echt vast aan moet houden .het zal een moeilijke en zware periode worden omdat kinderen meestal hun eigen zin ook graag willen doorbreken .zet hem op je kan het stel je komt er niet uit je hebt mijn nummer bellen kan altijd voor een steuntje in de rug .
Wij zijn ook naast onze zoon gaan liggen tot hij sliep. Ik wachtte wel totdat hij echt diep sliep. Dat kon ik horen aan zijn ademhaling. Hij werd dan niet wakker als ik naar beneden ging. Werd hij later op de avond onverhoopt wel wakker dan zorgde ik dat ik direct naar boven ging om hem te laten weten dat we er nog waren. Ik vertelde hem dat ook. Hij viel dan snel weer in slaap. Wat erg goed hielp was hem lekker aaien op zijn rug en hoofd terwijl hij op zijn buik lag. Ook na een douche en een massage viel en valt hij snel in slaap.Er waren avonden bij dat ik erg lang naast hem lag en mijn man viel zelf nogal eens in slaap haha. Zeker in de zomertijd vond zoonlief het inslapen soms lastig vanwege het licht en de geluiden. Op een gegeven moment gaf onze zoon zelf aan dat hij alleen wilde inslapen. We hebben een vast ritueel: een boek lezen, knuffelen en kletsen en dan een luisterboek aan. Dat luisterboek wilde hij toen alleen luisteren en viel dan halverwege in slaap. Tegenwoordig speelt hij wel eens op zijn kamer als hij echt niet in slaap kan komen. Wij vinden dat prima. Hij gaat dan zelf naar bed als hij moe is. Hij slaapt afwisselend in ons bed en zijn eigen bed. Ik zou het gewoon eens proberen en kijken hoe het gaat als je naast hem ligt tot hij slaapt. Liefs MamaNatuurlijk
Jeetje wat een heftig probleem meis!Ik vind het moeilijk je hierin te adviseren aangezien ik juist een tegenovergestelde methode prefereer.. (ik moet ook wel want ik voed de kinderen in mijn eentje op en anders zou ik helemáál geen leven meer hebben..) Als je het fijn vind kunnen we wel wat heen en weer mailen? Ik wil er best wat over vertellen hoor maar liever een op een ;)Als je wilt kun je mailen naar marijestoelhorst@hotmail.comXx
Ik snap je helemaal, maar soms is even laten huilen wel de juiste methode om iets te doorbreken, of stilzwijgend terugleggen, maar omdat Ozz al 2 jaar is en het zo gewend is tussen jullie of bij jullie te slapen en jullie ook, zou ik beginnen met op bed leggen, en erbij te gaan liggen tot hij slaapt en dan naar beneden gaan, ligt hij nog wel tussen jullie in, maar de stap gelijk in eigen bed en kamer lijkt me zo omslag en geeft misschien meer problemen dan langzaam opbouwen.
Lijkt me erg lastig! Ik kan je er helaas geen advies over geven, omdat ik geen kinderen heb. Ik hoop dat hij snel went aan zijn eigen grote jongensbed! Succes!
Je kunt nog niet met een beloning gaan werken hè? Dat snapt hij denk ik nog niet?
Wij slapen ook samen met ons zoontje. Als hij 's avonds moe is gaan we samen tandenpoetsen, naar boven en krijgt hij daar in ons bed zijn laatste borstvoeding. Nadien ligt hij nog even bij mij en valt in slaap. Als hij slaapt vertrek ik weer naar beneden. We hebben wel bedhekjes voor de veiligheid en het werkt heel goed. Als hij wakker wordt dan ga ik direct naar hem toe, leg me er even naast en meestal valt hij snel weer terug in slaap. We kregen al van verschillende mensen het advies hem zichzelf in slaap te laten huilen maar dat voelt voor mij zo slecht. Een eigen bed is voor wanneer hij dat zelf graag wil, tot dan is hij van harte welkom in ons familie bed. Misschien dat naast hem liggen tot hij slaapt bij jullie ook kan helpen?Liefs Marjolein